با توجه به  عبارات به کار رفته در ماده 10(اصلاحی 1385/08/01) قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب 1374 «ایجاد بنا»، «برداشتن یا افزایش شن و ماسه » و «سایر اقداماتی که بنا به تشخیص وزارت جهاد کشاورزی تغییر محسوب می گردد.» 

رکن مادی بزه تغییر غیرمجاز کاربری اراضی موضوع ماده 3  این قانون را تشکیل می دهد و با ارتکاب هر یک از این اقدامات، بزه یاد شده واقع می شود و با عنایت به اینکه تداوم آثار و نتایج جرم، به معنای استمرار ارتکاب رکن مادی آن نیست.  

بنابراین، بزه مذکور از جرایم مستمر به شمار نمی آید و از تاریخ وقوع، مشمول مقررات عام مرور زمان تعقیب در جرایم تعزیری موضوع ماده 105 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 می شود. 

بنا به مراتب، رای شعبه هشتم دادگاه تجدید نظر استان البرز که با این نظر انطباق دارد.

 به اکثریت آرا صحیح و قانونی است. این رای طبق ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب  1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.

هیات عمومی دیوان عالی کشور