رای صادره از دیوان عالی کشور به شماره دادنامه 140009920004727803 در مورخ 1401/12/22
فرجام خواه: ز. م. و. با وکالت اقای م. ل.
فرجام خوانده: ع. ص.
فرجام خواسته: دادنامه شماره ۱ *۳۵ – ۱۴۰۱/۶/۲۹ صادره از شعبه *
مرجع رسیدگی: شعبه *
هیئت شعبه آقایان: ع. ش. ( مستشار ) و ع. ن. خت ( مستشار )
خلاصه جریان پرونده
در این پرونده ع. ص. با وکالت آقای م. ف. به طرفیت ز. م. و. درخواست صدور گواهی عدم امکان سازش اقامه و در متن دادخواست توضیح داده شده طرفین در تاریخ ۱۳۸۵/۱۱/۴ با هم ازدواج کرده اند. حاصل آن فرزند پسر به نام ا. می باشد. با توجه به ناراحتی و اختلاف حادث تفاهمی بین آنان نمی باشد. تمام تلاش های آشنایان و مشاوره نیز نتیجه نداده است. با توجه به سند رسمی ۶۵۳۰۲ – ۱۳۹۹/۱/۱۶ تمامی حقوق زوجه از جانب زوج تادیه شده است. درخواست صدور گواهی عدم امکان سازش داریم. حسب سند رسمی ۶۵۳۰۲ – ۱۳۹۹/۱/۱۶ ( تصویر سند در صفحه ۶ ) زوجه تمامی مهریه و اجرت المثل در قبال یک دستگاه کیا اسپورتیج مدل ۲۰۱۵ بذل نموده است. زوجه برابر لایحه ای تمامی حقوق مالی خویش ( مهریه اجرت المثل و نحله و نفقه گذشته جاری و ایام عده مطالبه کرده است و حبه و بخشش را نیز معوض اعلام کرده است. سند وکالت زوج به زوجه ۶۵۳۰۳ – ۱۳۹۹/۱/۱ در خصوص اقدام زوجه به طلاق در صفحات ۲۱ و ۲۲ منعکس است. در جلسه ۱۴۰۰/۱۱/۲۵ دادگاه بدوی وکیل خواهان اظهار داشته خواسته به شرح دادخواست است. در سال ۱۳۸۵ عقد برقرار شده زوجه به موجب سند رسمی *مهریه و اجرت المثل ایام زوجیت را در تاریخ ۱۳۹۹/۱/۶ در قبال یک دستگاه خودرو کیا به زوج بذل کرده است و با بذل دریافت کرده است و نیز وکالت نامه طلاق نیز در همان زمان زوج به زوجه داده است. از ۱۳۹۹/۱/۱۶ زندگی مشترک نداشته اند تا اجرت المثل محاسبه شود. زوجه اظهار داشته خودروی اسپورتیج که در اقرار به بخشش و بذل مهریه بوده است فروخته ام از دی ماه ۹۹ تا الان جدا زندگی می کنیم و نسبت به اجرت المثل ایام زوجیت از فروردین ۹۹ تا دی ۹۹ نیز شرط تنصیف اموال ادعا دارم و امور را به دستور همسرم انجام می دادم و هدفم اخذ وجه نبوده است بر اساس همسرم انجام داده ام و در خصوص نفقه معوقه بعدا اقدام می‌کنم. همسرم به من می گوید: تو به من خیانت کرده‌ای ماشین را به عنوان مهریه گرفته‌ای تو را نمی خواهم وکیل زوج اظهار داشت علت طلاق اختلاف شدید و نداشتن تفاهم و خیانت نمودن زوجه و ناسازگاری و عدم تعهدات زناشویی از بابت زوجه و تقاضای زندگی جداگانه و زوجه اظهار داشته هر دو مقصر هستیم. وکیل زوجه اظهار داشته موکل بیان می کند زوجه با سرباز و فرمانده من رفاقت کرده و این دو شخص مشخصات بدن همسرم را بیان می کنند و مشخصات بدن وی را می دانند و زوجه اظهار داشته من با اشخاصی که اعلام می کنند ارتباط نداشته ام زوجه اظهار داشته مقصر زندگی با خودم می دانم یک جاهایی به حرف همسرم گوش نداده ام و لجبازی کرده ام فرزند پسر متولد ۱۳۸۹ داریم به نام ا. که با پدرش زندگی می کند. در خصوص حضانت هر طور که پسرم خودش بخواهد ملاقات فرزند توافقی است و باردار نیستم و مبلغ ۵ میلیون تومان به عنوان نفقه ایام عده می خواهم. وکیل زوج قبول کرده است و زوجه گفته جهیزیه نزد خودم می باشد. دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر کرده است. داور زوج نظر به طلاق دارد و داور زوجه نظر به عدم صدور گواهی عدم امکان سازش می باشد. ) زوجین به مرکز مشاوره معرفی شده اند. زوج طی لایحه ای مخالفت خود به حضور در جلسه مشاوره اعلام داشته است. دادگاه برابر دادنامه ۱ *۴۴ – ۱۴۰۱/۱/۲۹ با نوع طلاق رجعی گواهی عدم امکان سازش صادر کرده است. ( پرداخت نفقه ایام عده ۵۰ میلیون ریال ) و با توجه به توافق در پرداخت ۵۰ میلیون نفقه ایام عده شرط تنصیف اتخاذ تصمیم نشده است. زوجه نسبت به دادنامه بدوی تجدیدنظرخواهی کرده است و به عدم تعیین اجرت المثل و تنصیف اموال ایراد کرده است. دادگاه تجدیدنظر برابر دادنامه ۱ *۳۵ – ۱۴۰۱/۶/۲۹ با رد اعتراض دادنامه بدوی را تایید کرده است. زوجه با وکالت اقای م. ل. نسبت به این دادنامه فرجام خواهی کرده است. با ملاحظه دادخواست فرجامی و لایحه ی فرجام خوانده به شرح اتی اتخاذ تصمیم می گردد.
رای شعبه
دادنامه فرجام خواهی درباره فرجام خواهی ز. م. و. با وکالت اقای م. ل. به طرفیت ع. ص. نسبت به دادنامه ۱ *۳۵ – ۱۴۰۱/۶/۲۹ شعبه *نظر به محتویات پرونده ایرادی که موجب نقض رای دادنامه شود. ارائه نشده است. با ابرا ذمه زوج نسبت به مهریه و اجرت المثل جهت سند رسمی ۶۵۳۰۲ – ۱۳۹۹/۱/۱۶ و احراز نشدن استحقاق زوجه در تنصیف اموال حسب اظهارات زوجه در دادگاه از سوی مرجع قضایی با رد فرجام خواهی مستند به ماده ۳۷۰ قانون ایین دادرسی مدنی دادنامه فرجام خواسته ابرام می گردد.
